Chapter 2: New place, my home

Heeeeeeeee!

Jawel lieve lezers, mijn eerste maand als ‘Gabber Toon’ zit erop. Niet voor niets gaat de tijd zo snel hier, want dit gabbertje heeft zijn nieuwe thuis helemaal gevonden.

Vanaf week 3 is mijn au-pair mam (Jessica) weer aan het werk. Ze is dit jaar veranderd van functie, in plaats van één vaste groep als lerares, geeft ze dit jaar aan alle groepen muziekles. Iets waar ze altijd van gedroomd heeft en nu werkelijkheid word. Het is voor haar het jaar van de ‘transformatie’. Werkelijk alles in haar leven veranderd dit jaar. Een gekke boerin uit Nederland in huis nemen is al een grote stap opzich. Daarnaast heeft ze een nieuw huis gekocht, een nieuwe baan en zich aangesloten bij een (12 weken durige) body challenge. Diegene die binnen 12 weken het meeste afvalt krijgt als beloning een zakcentje (lees: 2000 dollar in de broekzak). Heel wat veranderingen dus, als je bekijkt dat we nu net begonnen zijn in de tweede maand van 2014. Zij noemt het een gift die Justin haar heeft gegeven en wat kan ik anders dan haar daar gelijk in geven. Ik heb ontzettend veel bewondering voor haar! Ze is zo sterk!

De eerste week met de kinderen alleen ging goed. Het huis staat nog overeind en ik ben ongedeerd. Om ze wat extra in de watten te leggen had ik een verassing voor ze georganiseerd. We zijn naar kindershow ‘Pete the Plumber’ geweest. Niet alleen de (b)engeltjes, ook nanny (ik) had zich prima vermaakt. Door al het zingen en springen was iedereen behoorlijk uitgeput. Het werd dus tijd om bij te tanken. Waar kun je dat beter doen dan in het park, inclusief een overvolle picknickmand?!

Toen Jessica mij vertelde over haar plannen om mee te doen aan de ‘body challenge’, kon ik natuurlijk niet achterblijven. We hebben nu allebei een abbonement afgesloten bij het fitnesscentrum in Traraglon. Zij met het doel om ong. 20 kilo af te vallen + 2000 dollar rijker te worden haha. Ik om nieuwe vrienden te worden met de loopband. Moet toch een beetje bij blijven, aangezien ik volgend seizoen weer ‘lekker wil (rechts)backen’ met mijn voetbalmatties. Ondertussen ben ik niet alleen bevriend geraakt met de loopband, maar maak ik ook deel uit van de SH’BAM (dans)groep. De eerste keer voelde ik weliswaar een achterstand op de rest, maar ben zo goed als bijgespijkerd! Die Aussie’s zullen nog versteld gaan staan van mijn dans ‘kwaliteiten’ hahaha.

Vrijdag 24-01-2014 zijn we naar Pakenham (de ouders van Jessica) vertrokken. Ik had met Sanne (andere Nederlandse au-pair) op Zaterdag 25-01-2014 afgesproken om naar Melbourne te gaan. Met de trein ben je er binnen 1 uur. Om kwart voor 9 kwam ik aan op ‘Flinders street’ station. Ik had aardig wat honger gekregen en laat ik dan net tegen een kiosk met hoofdletter K aanlopen. Zovééél verschillende lekkernijen maar mijn keuze was snel gemaakt: die glinsterende donut met aarbeien binnenin werd de mijne, UNK. Normaal gesproken is dit een traditie die ik met mijn wederhelft Silvie Janssen deel wanneer we op het station zijn. Dit keer werd ik vergezelt door een aantal kwijlende zwervers, iets minder.
Sanne en ik besloten om eerst een kijkje te nemen bij het visitor centre. Nadat we een stapel informatieboeken en een zware tas rijker waren, besloten we om de ‘City cycle tram’ te nemen. Deze tram laat je alle hoeken van Melbourne zien, is gratis en je kunt uitstappen wanneer je maar wilt. Dat niet alleen Chinese toeristen + wij twee, hier gebruik van maken werd vrij snel duidelijk. De tram zat bomvol! Voor we het door hadden, waren we alweer terug bij de eerste halte. We hadden elkaar zoveel te vertellen. Het leek ons een beter plan om zelf op pad te gaan. Als eerste zijn we naar het ‘Eureka Skydeck’ gewandeld, een gebouw van 297 meter hoog. Dit mag dan het hoogste gebouw van Melbourne zijn, te bedenken dat je werkelijk omsingeld word door hoge gebouwen maakt het vinden er niet gemakkelijk op. Hadden we wel mooi even de gelegenheid om bij te kletsen. Onze speurtocht werd gelukkig goed beloond, een beter uitzicht over Melbourne krijg je niet! Je voelt je even net als een vogel die boven Melbourne zweeft, alles word opeens zo klein en je kunt zo ver weg kijken. Fantastisch! Goed back to reality, naar ons zweefavontuur zijn we naar ‘Shrine of Remembrance’ geweest. Een historisch gebouw ter nagedachtenis aan alle overleden soldaten uit de oorlogen (1 en 2). We hebben genoten van de skyline die vanaf het balkon te zien was. Naar onze lunch in het park zijn we naar ‘St. Kilda’ beach geweest. Het beroemde strand in Melbourne. ‘Living the goodlife’ met een lekkere ijs, deze hadden we wel verdiend naar het vele slenteren door de hitte. Erg leuke dag gehad met Sanne, heerlijk om lekker ongegeneerd in je moedertaal te praten. Word vervolgd, nog lang niet alles gezien van deze bruisende stad!

De volgende dag 26-01-2014 was het de enige echte ‘Straya Day’ (Australian Day). Deze hele dag staat in het teken van: familie, barbie (bbq), wijn, wijn, wijn en nog meer eten. Wat wil je ook meer hebben als een Ausie haha?! Nadat we waren uitgebuikt werd het tijd om te proosten! Jessica en ik zijn naar een pub geweest in Pakenham. De cocktails gingen er vloeiend in en dat hadden de barmannen ook vrij snel in de gaten. Om de beurt kwamen ze een praatje maken en jawel we werden zelfs voorzien van pizza & tapas. Wooow, dat is nog eens een after- drinking- dinner! Nog even een leuk voorval: jessica vroeg mij om een ‘double shot’ te bestellen. Natuurlijk zeg ik daar geen nee tegen, dus kwam ik apetrots terug met 4 grote cocktails in mijn handen, waarop Jess vervolgens in lachen uitbarsste. Double shot is het dubbel aantal alcohol in een cocktail. Weer wat geleerd!

Vrijdag (31-01-2014) kreeg ik een bericht van Kirsten of ik zondag (02-02-2014) iets op het programma had staan. Ze hadden plannen om naar het ‘Wilsons Prom. National Park’ te gaan en zouden het te gek vinden als ik ze kwam vergezellen. Yes, heb ik toch een goeie indruk achtergelaten tijdens die technoparty! Het was dan weliswaar mijn vrije dag op zondag maar zoals iedereen weet kun je me altijd wakker maken voor een mooie wandeling. Om half 7 begon ‘Lord Huron’ met zijn gezang en werd het tijd om op te staan. Met 7 man sterk zijn we naar Wilson gereden. Alleen de rit er naar toe was voor mij al een sprookje. Adembenemend, ik wist niet waar ik moest kijken. Zoveel natuur om me heen, zoveel om te zien! Laat mij hier maar lekker een hele dag rondpateren, ik vermaak me wel! Andrew wist een mooie wandeling die ons zou brengen naar de top van Wilson Prom. De tocht duurde 2 uur, wat erg lang was met een buitentemperatuur van 38 graden. Ik dreef haast van de berg af. De ‘Dutch girl’ ging voorop, en kwam als eerste aan op de top! Daar stond ik dan met mijn mond wagenwijd open en mijn ogen zo groot als een tennisbal. Ongelofelijk! Prachtig! Het leek mij de perfecte bestemming om onze lunch op te eten en gelukkig was de rest het daar ook over eens. Ik heb me afgezonderd van de groep om even optimaal te kunnen genieten van het wonderbaarlijke uitzicht. Daar zat ik dan, ik had dit beeld al 100x voorbij zien flitsen in mijn dromen, maar dit was nog mooier. Jawel hoor lieve lezers, ik heb een traantje weggepinkt. Niet van verdriet maar van vreugde. Wat ben ik blij dat ik deze keuze heb gemaakt! Beste beslissing in mijn leven tot nu toe. AMEN hahaha.
Genoeg gezeiverd, tot in de late uurtjes hebben we ons vermaakt op het strand. Spelletjes gespeeld en gezwommen in de zee. Ook die was (sorry dames en heren) prachtig!! Zoals jullie al horen heb ik echt een fantastische dag gehad, dat er nog meer van deze mogen komen.
Laten we nu ook net een mini- vakantie hebben geboekt. Jess, de kids en ik gaan een stuk van de ‘Great Ocean Road’ doen. Was helemaal in mijn nopjes toen ik dat hoorde. Kan er weer wat van onze ‘bucket- list’ worden afgestreept. Die hebben Jessica en ik namelijk samen opgesteld en hangt op de koelkast. Zodat we bij kunnen houden wat we allemaal willen doen in de periode dat ik hier ben.

‘Throw your dreams into space like a kite, and you don't know what it will bring back, a new life, a new love, a new country, a new you!’

Een wijze les voor de lezers onder ons die plannen hebben, maar ze nog niet hebben waar gemaakt. Je leeft maar een keer!

X Hele dikke knuffels